در فاصله میان انتخابات ریاست جمهوری 1396 و معرفی وزرا به مجلس شورای اسلامی، در دیداری که با رئیس‌جمهور روحانی داشتم به ایشان گفتم شما در چهار سال اول دولت خود، عوامل کلیدی وابسته به دولت قبل از خودتان را که در دستگاه‌های دولتی حضور دارند کنار نگذاشتید و آنها منتظر فرصت هستند تا زهر خود را بریزند. لطفاً در دولت دوم، این عناصر را کنار بگذارید و بدنه دولت را از آنان مصون کنید. آقای روحانی گفتند بله من خودم هم به همین نتیجه رسیده‌ام و حتماً در دولت دوم این کار را خواهم کرد.
امروز که این مطلب را می‌نویسم یکسال و هفت ماه از آن پیشنهاد من و وعده قطعی رئیس‌جمهور روحانی می‌گذرد ولی نه تنها ایشان به وعده خود عمل نکرده بلکه حتی در سطوح بالاتری از قبیل وزارت و معاونت وزیر عناصری از آن جنس منصوب و به مجموعه دولت اضافه شده اند!
اینجانب با قاطعیت اعتقاد دارم بحران اقتصادی چند ماه اخیر کشور، نتیجه وجود همین افراد در بدنه اجرائی دولت است. اخیراً رئیس‌جمهور روحانی گفته است: «هفته‌ای نیست که در دولت داد نزنم و فریاد نکشم. وزیر و معاون وزیر ما هم حریف نمی‌شود. خیانت‌هائی می‌شود که حتی نمی‌توان بیان کرد. عده‌ای دلال چه کرده‌اند. صد میلیون دلار پول گرفتند اما 50 میلیون جنس وارد کردند».
لازم است به اطلاعات رئیس‌جمهور روحانی اضافه کنم که رقمها از این که شما گفته اید، بسیار بالاتر و سنگین‌تر است. فقط یک مورد که به کاغذ مربوط می‌شود و مطبوعات کشور را به روز سیاه نشانده این است که منابع مطلع اعلام کرده‌اند سه نفر از متهمان اصلی پرونده سلطان کاغذ 150 میلیون دلار برای وارد کردن کاغذ گرفته‌اند و به خارج فرار کرده‌اند و هیچ کاغذی وارد نکرده‌اند. همین رقم‌ها را که روی هم بریزید، می‌شود همان صدها میلیارد دلاری که دود شد و کشور را به این روز انداخت.
به نظر شما جناب آقای رئیس‌جمهور آیا دلال‌ها بدون آنکه در بدنه دولت عناصری برای همدستی داشته باشند می‌توانند چنین خیانت‌هائی بکنند؟ آیا می‌شود به نام خصوصی‌سازی، نیشکر هفته تپه، هپکو اراک، ماشین سازی تبریز، کشت و صنعت مغان و... را به ثمن بخس بفروشند؟!
جواب، کاملاً روشن است. شما باید به جای داد زدن بر سر وزرا، بر کار آنها و معاونان و مدیران کل و روسای ادارات و سایر عناصر کلیدی نظارت داشته باشید تا چنین خیانت‌هائی رخ ندهد. فریاد کشیدن، مشکلی را حل نمی‌کند.
چرا طبق گفته خود شما حتی وزرا و معاونان وزرای شما هم حریف کسانی که اهل خلاف هستند نمی‌شوند؟ آیا غیر از این است که عناصر وابسته بقدری در بدنه دولت نفوذ کرده‌اند که در عمل امکان حل مشکل با وجود آنها وجود ندارد؟ چرا خود مشکل آفرینان را کنار نمی‌گذارید؟ با حضور مشکل آفرینان در بدنه دولت، این وضعیت خطرناک همچنان ادامه خواهد یافت و هیچکس امکان حل مشکلی که آنان پدید می‌آورند را نخواهد داشت. آنچه تاکنون دولت شما در مقابله با بحران اقتصادی انجام داده، مبارزه با معلول است. شما راهی غیر از مبارزه با علت ندارید. علت، وجود عناصری در دستگاه‌های دولتی است که با شما همراه و همفکر نیستند. بازرسی ویژه ریاست جمهوری می‌تواند با این مشکل برخورد کند و به شما برای پاکسازی بدنه دولت کمک نماید. چرا آن را فعال نمی‌کنید؟
تا زمانی که علت را ریشه کن نکنید، همین فریادها را باید بکشید ولی «آنچه البته به جائی نرسد فریاد است». قضاوت عمومی درباره شما با مسامحه‌ای که در زمینه برخورد قاطعانه با عناصر غیر همراه با خودتان می‌کنید این خواهد بود که خود کرده را تدبیر نیست.